تامین مالی در هر کسب وکاری چه کوچک باشد و چه بزرگ، یکی از مهم ترین نیازهای اساسی در سپری کردن چرخه رشد استارتاپها میباشد. انتخاب روش تامین مالی صحیح بسیار حائز اهمیت است، چراکه در صورت انتخاب روش نادرست تامین مالی، میتواند به شکست استارتاپ مورد نظر منتهی شود.
حال این سوال پیش میآید که کدام روش تامین مالی برای ما مناسب است؟ در بلاگ امروز از تدبیر سینا قصد داریم درمورد پرطرفدارترین روش تامین مالی، یعنی سرمایه گذاری خطر پذیر صحبت کنیم، پس با ما همراه باشید.
سرمایه گذاری خطر پذیر یکی از انواع سرمایه گذاری خصوصی میباشد، که در صورت تمایل به آشنایی بیشتر با سرمایه گذاری خصوصی کافی است برروی عبارت های “سرمایه گذاری خصوصی” کلیک فرمایید.
فهرست مطالب
سرمایه گذاری خطر پذیر چیست؟
زمانی که سرمایه گذار سرمایه خود را در اختیار شرکتهای نوپایی که دارای ویژگیهایی همچون آتیه اقتصادی و سرعت رشد بالا هستند قرار میدهد، این نوع از سرمایه گذاری اتفاق میافتد. سرمایه گذاران خطر پذیر معمولا منابع خود را از صندوقهای بازنشستگی، بنیادها، ثروتمندان، سرمایه گذاران خارجی و یا خود بنیان گذاران تامین میکنند.
سرمایه گذاران خطر پذیر سود خود را ازطریق فروش سهم مالکیتشان به دست می آورند و به دنبال درآمد جاری پی در پی از کسب و کار مورد نظر نمیباشند. نکته اینجاست که کسب وکاری که منابع مالی اندکی دارد و به دنبال تامین مالی میباشد، کمتر مورد استقبال بانکها قرار میگیرد، چراکه کسب وکارهای نوپا در شرایط عدم قطعیت فعالیت میکنند و بازدهی آنها به راحتی مشخص نیست، به همین دلیل به مدیر کسب وکاری که به دنبال تامین مالی بوده و از موفقیت کسب وکار خود مطمئن است، استفاده از سرمایه خطر پذیر توصیه می شود.
هدف سرمایه گذاران خطر پذیر چیست؟
1. سهیم شدن در مالکیت شرکت های نوپا
2. تامین مالی شرکت های نوپای با سرعت رشد بالا
3. توسعه محصولات و خدمات نوین
4. ارزش افزایی با مشارکت فعالانه در این شرکت ها
5. خطر پذیری در انتظار سود بیشتر
6. هدف گذاری بلند مدت بر روی شرکت ها
بنابراین سرمایه گذاران خطر پذیر تنها در زمینه مالی کمک حال شما نیستند بلکه با مشاوره و حمایت های لازمه در عملکرد اجرایی شرکت نوپای شما فعالیت دارند، همچنین باتوجه به اینکه همانند سایر مالکان شرکت در خطرات آن شریک هستند به خوبی با اهداف شرکت آشنا هستند.
اما نکته قابل توجه اینجاست که سرمایه گذاران خطر پذیر برروی هر شرکتی سرمایه گذاری نمیکنند بلکه با آنالیز ویژگیهای فنی و تجاری آنها و ارائه مشاوره در موقعیتهای مشابهی که تجربه کرده اند، در مدیریت شرکت ها نیز نقش داشته و هدف گذاری بلند مدت بر روی آنها میکنند. در حقیقت سرمایه گذاران خطر پذیر با ایجاد یک سبد سرمایه یا پرتفوی، یعنی از طریق سرمایه گذاری در چند شرکت جوان میزان ریسک سرمایه گذاری خود ا کاهش میدهند.
ضرورت سرمایه گذاری خطر پذیر در کشور ها چیست؟
سرمایه گذاران خطر پذیر با سرمایه گذاری در شرکتهای نوپا نقش به سزایی در ایجاد شغل و افزایش رشد تکنولوژی در کشورها دارند به طوری که کسب و کارهای بزرگی همچون “اپل”، “مایکروسافت” و “اینتل” در ابتدای فعالیت خود از سرمایه خطرپذیر استفاده کرده اند.
سرمایه گذاران خطر پذیر تنها برروی شرکتهای در حال توسعه نوپا سرمایه گذاری نمیکنند بلکه ممکن است برروی شرکتی که هنوز محصول واقعی ندارد و یا در مراحل آخر رشد خود باشد سرمایه گذاری کند. اما باید توجه داشت که این نوع از سرمایه گذاری به دقت و تجربه بالایی نیاز دارد، چراکه سود دهی آن نه کوتاه مدت بوده و نه به آسانی قابل نقد شدن میباشد.
استراتژی خروج سرمایه گذاران خطر پذیر چیست؟
دوره های سرمایه گذاری خطر پذیر معمولا 3-7 ساله می باشند، در حقیقت سرمایه گذاران خطر پذیر شرکت هایی را غربال میکنند که دوره بازدهی و سودآوری آنها در این مدت اتفاق بیافتد. باید توجه داشت که سوددهی شرکت های مورد سرمایه گذاری به مرحله رشد و توسعه آنها بستگی دارد، یعنی درصورتی که سرمایه گذاری خطر پذیر در مراحل اولیه رشد کسب و کار اتفاق بیافتد مدت زمان بیشتری برای سوددهی و خروج نسبت به سرمایه گذاری در مراحل آخر نیازمند است.
استراتژی خروج موفق به تخصص سرمایه گذار وابسته است، با اینکه عرضه اولیه سهام در بورس از استراتژیهای خروج موفق سرمایه گذاران خطر پذیر و مالکان شرکت ها شمرده می شود، اما موفق ترین خروج از طریق ادغام شرکتها و یا خرید آنها توسط بنیان گذاران اصلی یا دیگر شرکتها شناخته میشود.
انواع استراتژی های خروج چیست؟
انواع سرمایه گذاری خطر پذیر چیست؟
فرآیند سرمایه گذاری خطر پذیر چیست؟
رابطه سرمایه گذاری خطر پذیر با شرکت های سرمایه پذیر رابطه ای طولانی مدت است، به طوریکه از میان صدها شرکت درخواست کننده تنها شرکت هایی که از نظر فنی و تجاری مورد تایید باشند از غربال گری خارج می شوند.
یکی از راه های معرفی شرکت های سرمایه پذیر ارائه طرح کسب و کار می باشد.